Al 2 jaar organiseert Heerhugowaard Sport verschillende clinics op basisscholen in de gemeente Heerhugowaard. Dit om leerlingen kennis te maken met verschillende sporten. Daar hoort sporten met een beperking ook bij. Hoe gaat dat, wat is er allemaal en waar kan ik dan doen?

Afgelopen week was het de beurt aan topsportster en sportkampioene gemeente Heerhugowaard Lindsay Frelink.

Wie is Lindsay Frelink?
De éénentwintigjarige Lindsay zit al haar hele leven in een rolstoel. Ze werd geboren met Spina Bifida, ook wel een ‘open ruggetje’ genoemd. Maar dat heeft haar niet weerhouden om tot nu toe alles uit haar leven te halen, integendeel!

Sinds september 2019 verblijft ze zelfs parttime in Arnhem om elke dag te kunnen trainen aan haar passie, rolstoelbasketbal, voor de Paralympics. Helaas gingen de Paralympische Spelen dit jaar niet door in verband met Covid-19.

Afgelopen week had ze een week trainingsrust, waardoor ze op kindcentrum De Zevensprong aan de bovenbouwleerlingen een clinic rolstoelbasketbal kon geven.

Passie
Lindsays passie is basketbal, maar dit heeft ze niet altijd gedaan. “Toen ik twaalf jaar was ontdekte ik het basketbal door een vriendinnetje. Al snel had ik de passie gevonden voor de sport en stopte ik met rolstoeltennis, wat ik daarvoor deed. Bij het tennissen miste ik het wedstrijdelement en ik vond een teamsport ook veel gezelliger. Datzelfde jaar kreeg ik een uitnodiging om mee te trainen met de U18 (Jong-Oranje). Zo ben ik uiteindelijk doorgegroeid naar de U23, waar ik op veertienjarige leeftijd al instroomde. Dat zelfde jaar speelde ik mijn eerste EK U25 in Stoke Mandeville. Dat was echt een fantastische ervaring en ik wist meteen dat ik dolgraag verder wilde komen in deze sport. Vanaf dat moment droomde ik van deelname aan de Paralympische Spelen. Inmiddels speelde ik in de eredivisie competitie in Nederland. In 2017 – ik was toen zeventien jaar – mocht ik onverwachts met het nationale damesteam naar een oefentoernooi in Japan. Dat beviel zo goed, dat ik daarna op een vaste dag met hen mocht meetrainen. Dat jaar zat ik in de selectie voor het EK in Tenerife, waar we Europees Kampioen. Mijn eerste internationale medaille smaakte naar meer! En er kwam ook meer: in 2018 behaalden we in Hamburg namelijk de wereldtitel! Tijdens dat toernooi verdienden we voor Europa vier tickets voor de Paralympics. Voor wie die tickets waren, werd vorig jaar op het EK in Rotterdam bepaald. Al na de poulewedstrijd tegen Groot-Brittannië hadden ons ticket binnen, dat voelde echt fantastisch. Zo gaaf dat je droom steeds dichterbij komt en ook steeds reëler wordt! Het feest werd helemaal compleet met de prolongatie van onze Europese titel, en dat in eigen land!”

Positiviteit
Lindsay: “Als je dan hoort dat de Spelen niet door kunnen gaan dit jaar, dan baal je natuurlijk heel erg. Maar ik begrijp ook waarom deze keuze gemaakt is en dat gezondheid belangrijker is dan een sportwedstrijd. Nadat er een nieuwe datum werd vastgesteld (zomer 2021), kon ik weer rustig ademhalen en mijn mind resetten naar nóg een jaar knallen om mezelf te verbeteren en zo mijn grote doel na te streven.”

Kortom, Linsay kijkt naar wel wél kan in tijden waar soms alles niet meer lijkt te kunnen of te mogen. Deze mindset gaf ze mee tijdens de clinic.

Clinic
Om te wennen aan de sportrolstoel, hiervan staan de wielen schuiner, werd er begonnen met de klassieke estafette. Eerst maar eens vooruit proberen te rijden, om de pion en dan weer terug. Om de pion was voor vele nog een uitdaging. Het verzetten van de pion ging sneller dan er met een goede bocht omheen te rijden. Daarna een ronde achteruit rijden. De leerlingen hebben veel rondjes om eigen as gedraaid. Het blijkt nog niet zo makkelijk te zijn, rijden in een rolstoel. En dan te bedenken dat het een vlakke ondergrond is en je genoeg ruimte hebt om te bewegen. Lindsay komt regelmatig op straat uitstekende stoeptegels tegen, of wat denk je van de stoepranden of geparkeerde auto’s op de stoep. Het is een hindernisbaan buiten op straat voor een rolstoeler. Gelukkig hadden de leerlingen van kindcentrum De Zevensprong daar geen last van de in de gymzaal.

Om het ze toch wat moeilijker te maken, kwam er een basketbal bij. Lindsay deed voor hoe je kan rijden met een bal. Na 2 keer draaien aan de hoepels was het 1 keer stuiteren. Want ook bij rolstoelbasketbal mag je niet “lopen” met de bal, maar moet je dribbelen. Raakte je de bal kwijt, door stuiteren op je voetplank of wiel, dan had ze nog een tip om de bal van de grond op te pakken terwijl je rijdt.